Gül

Gül çiçeklerine göre sınıflandırıldığında, yarım katmerli, katmerli ve yalın kanat olarak ayrılır. Çiçeklenme döneminde göre, yediveren, yılda bir ve yılda daha fazla sayıda çiçek açan güller olarak, boylarına göre ise, yüksek, bodur ve sarılıcı güller olarak sınıflandırılır. Ülkemizde yabani gül türleri oldukça zengindir. Bunlar arasında en fazla görüleni Rosa canina yani köpek gülüdür. Gül aynı zamanda gül yağı elde edilen bir çiçektir. Buna en uygun olan gül türü ise, pembe renkte, güçlü kokusu olan, yarım katmerli çiçekleri olan Rosa damascena adlı aynı zamanda sakız gülü, Isparta gülü ve yağ gülü olarak da bilinen güldür. Gül genellikle çevre düzenlemesi için tercih edilir. Yaşam alanlarında, evlerde de saksıların içinde yetiştirilebilir. Aynı zamanda gül yağı elde etmek, gül suyu ve kolonyası elde etmek için kullanılır. Kozmetik alanında, gül reçeli ve gül şurubu şeklinde de gıda alanında kullanılır.

Gül çiçek olarak aşkın sembolü olarak kabul edilir. Sevgililer gününde, diğer zamanlarda sevgiliye hediye olarak düşünülen ilk çiçek güldür. Kırmızı gülün bu açıdan önemi fazladır. Gül renklerine göre de değişik anlamlara gelir. Kırmızı gül aşkı, pembe gül gönlüm sende, beyaz gül masumiyeti, sarı gül sıcak sevgiyi, mavi gül ilahi aşkın sembolü, turuncu gül cazibeyi anlatır. Pek çok kişi gülü anlamına göre sevgilisine hediye eder.

Gül çeşitleri oldukça fazla olsa da bazılarına talep fazla olduğundan yetiştiriciliği daha fazla olur. Bunlar arasında Kaliforniya yabani gülü, Çin gülü, Yabani gül, kırmızı frenk gülü, misk gülü, rosa dumalis, rosa glauca, rosa multiflora, bataklık gülü, okka gülü, Japon gülü, rosa stellata sayılabilir.

Dikilecek gül fidanları ısısı yüksek olan, do yapmayan, kırağı olmayan, çiçeklenme döneminde çiğ yapan yerlere dikilir. Toprak isteği humuslu, kireçli, tınlı, geçirgen ve derin olur. Özellikle içindeki demir olan, killi kumlu, bol gübreli, kırmızı topraklarda iyi verim alınır. Gül türlerinin hepsi, tohumdan, çelikle, aşılama, daldırma yöntemlerinden biriyle üretilir. Genellikle çelikle üretilen güller vardır. Ancak her tür gül çelikle üretilemez. Ağustos Eylül ayları çelikleme alınan dönemdir. Çeliklerin üstündeki yapraklar gözler bozulmadan makasla kesilerek, gölgeye hazırlanan köklendirme tavaları içine iki göz dışarıda kalacak biçimde onar cm aralıklarla dikilir. Yabancı otlara, sulamaya, toprağına dikkat edilerek, çelikler köklendirilir. Mart ayı geldiğinde çelikler tavalardan alınır ve yerine dikilir. Gül fidanı dikilen yerin derinliği ortalama 60 cm, genişlik ise 40X50 cm kadar olmalıdır. Mümkünse dikilecek yer en az 1-1,5 ay evvelden açılmalıdır.